مهاجرت مبتنی بر خانواده
قانون مهاجرت ایالات متحده به برخی شهروندان غیرآمریکایی که از اعضای خانواده شهروندان آمریکایی و یا دارندگان اقامت دائم قانونی هستند، اجازه می‌دهد که بر اساس روابط خانوادگی خاص به دارندگان اقامت دائم قانونی (LPR) تبدیل شوند.
دو نوع ویزای مهاجرتی مبتنی بر خانواده وجود دارد: "خویشاوند نزدیک" و "مهاجران ترجیحی مبتنی بر خانواده".
فرایند درخواست
برای اثبات رابطه واجد شرایط، یک شهروند آمریکایی یا دارنده اقامت دائم قانونی باید فرم I-130، درخواست برای خویشاوند خارجی، را به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارسال نماید. اگر یک شهروند آمریکایی پس از ثبت فرم I-130 به نمایندگی از همسر غیرآمریکایی، فوت نماید، فرم I-130 به طور خودکار به فرم I-360، درخواست برای آمراسیان (اتباع غیرآمریکایی متولد بعد از ۱ ژانویه ۱۹۶۲ و قبل از ۱ ژانویه ۱۹۷۶ در ویتنام که پدرانشان شهروند ایالات متحده هستند.)، بیوه یا مهاجر ویژه، تبدیل می‌شود. اگر همسر شهروند آمریکایی در زمان فوت درخواست I-130 ثبت نکرده باشد، همسر غیرآمریکایی ممکن است با ثبت فرم I-360 ظرف دو سال از تاریخ فوت همسر شهروند آمریکایی، واجد شرایط درخواست مستقل به عنوان "خویشاوند نزدیک" باشد.
تنظیم وضعیت در برابر فرآیند کنسولی
به طور کلی، پس از آنکه USCIS درخواست مهاجرت را تأیید نماید و یک شماره ویزای مهاجرتی بلافاصله در دسترس باشد، خویشاوند غیرآمریکایی می‌تواند برای درخواست اقامت دائم قانونی از طریق تنظیم وضعیت و یا پردازش کنسولی درخواست دهد.
ویزای مهاجرتی برای خویشاوندان نزدیک شهروندان آمریکایی نامحدود است؛ بنابراین، این ویزاها همیشه در دسترس هستند. با این حال، افرادی که درذیل دسته‌های های "مهاجران ترجیحی" مبتنی بر خانواده قرار دارند، باید منتظر بمانند تا شماره ویزا در دسترس قرار گیرد قبل از اینکه بتوانند برای تعدیل وضعیت یا ویزای مهاجرتی از طریق فرآیند کنسولی درخواست دهند.
ویزای مهاجرتی برای تمام متقاضیان واجد شرایط تعدیل وضعیت در داخل آمریکا و متقاضیان ویزای مهاجرتی در خارج از این کشور زمانی "بلافاصله در دسترس" است که تاریخ اولویت متقاضی از تاریخ قطعی مندرج در بولتن ویزا برای دسته خانوادگی مورد نظر و کشور قابل احتساب (معمولاً کشور زادگاه)، زودتر باشد. برای متقاضیان ذیل دسته "خویشاوند نزدیک" ، تاریخ اولویت همان تاریخی است که فرم I-130 یا فرم I-360 به درستی در USCIS ثبت شده است.
معیارهای واجد شرایط بودن برای تنظیم وضعیت
یک خویشاوند غیرآمریکایی که در ایالات متحده زندگی می‌کند می‌تواند با ارسال فرم I-485، درخواست ثبت اقامت دائم یا تنظیم وضعیت، و درخواست ویزای مهاجرتی به صورت همزمان یا پس از ارسال درخواست ویزای مهاجرتی، و در حالی که درخواست در حال بررسی است (که به آن "درخواست همزمان" می‌گویند)، و یا پس از تأیید درخواست توسط USCIS، به شرط آنکه درخواست لغو یا باطل نشده باشد، برای کارت سبز (Green Card) درخواست دهد، به شرط آنکه ویزای مهاجرتی بلافاصله در دسترس باشد و سایرالزامات واجد شرایط بودن نیز برآورده شده باشد.
یک تبعه غیر آمریکایی که با ویزای غیرمهاجرتی K-1 به آمریکا وارد و با شهروند آمریکایی که فرم I-129F، درخواست برای نامزد خارجی، را به نمایندگی از او ثبت کرده، در مدت 90 روز پس از ورود به ایالات متحده ازدواج کرده باشد، می‌تواند با ثبت فرم I-485 برای کارت سبز (Green Card) درخواست دهد. همچنین، فرزندان دارنده ویزای غیرمهاجرتی K-2 که هنوز ازدواج نکرده‌اند، می‌توانند به صورت همزمان یا پس از فرد دارنده ویزای غیرمهاجرتی K-1 برای کارت سبز درخواست دهند.
فرآیند کنسولی
اگر خویشاوند غیرآمریکایی در خارج از ایالات متحده زندگی کند و یا در ایالات متحده زندگی کند اما تصمیم بگیرد که برای ویزای مهاجرتی در یک سفارت یا کنسولگری ایالات متحده در خارج از کشور درخواست دهد (که به آن فرآیند کنسولی می‌گویند)، USCIS درخواست تأیید شده را جهت پیش‌پردازش ویزای مهاجرتی به مرکز ویزای ملی (NVC) وابسته به وزارت امور خارجه ایالات متحده ارسال خواهد کرد. زمانی که احتمالاً ویزای مهاجرتی به زودی در دسترس خواهد بود، متقاضی می‌تواند پس از دریافت اطلاعیه از NVC، مدارک مورد نیاز را به NVC ارائه دهد. NVC درخواست ویزا را تا زمان نوبت دهی مصاحبه در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده، نزد خود نگه خواهد داشت.
کمتر رویدادی می‌تواند به اندازه پیوستن به اعضای خانواده برای انسان دلگرم‌کننده باشد؛ در مواجهه با پیچیدگی‌های مقررات مهاجرت مبتنی بر خانواده، ضروری است که از یک وکیل مهاجرت با تجربه کمک بگیرید که با مهارت‌های استراتژیک خود این فرآیند را به بهترین شکل پیش ببرد.
برای آگاهی بیشتر در مورد اینکه چگونه دفترحقوقی و مهاجرتی ImmiThrive می‌تواند در روند مهاجرت مبتنی بر خانواده به شما کمک کند، هم‌اکنون مشاوره خود را رزرو نمایید.
مهاجرت مبتنی بر خانواده
قانون مهاجرت ایالات متحده به برخی شهروندان غیرآمریکایی که از اعضای خانواده شهروندان آمریکایی و یا دارندگان اقامت دائم قانونی هستند، اجازه می‌دهد که بر اساس روابط خانوادگی خاص به دارندگان اقامت دائم قانونی (LPR) تبدیل شوند.
دو نوع ویزای مهاجرتی مبتنی بر خانواده وجود دارد: "خویشاوند نزدیک" و "مهاجران ترجیحی مبتنی بر خانواده".
فرایند درخواست
برای اثبات رابطه واجد شرایط، یک شهروند آمریکایی یا دارنده اقامت دائم قانونی باید فرم I-130، درخواست برای خویشاوند خارجی، را به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارسال نماید. اگر یک شهروند آمریکایی پس از ثبت فرم I-130 به نمایندگی از همسر غیرآمریکایی، فوت نماید، فرم I-130 به طور خودکار به فرم I-360، درخواست برای آمراسیان (اتباع غیرآمریکایی متولد بعد از ۱ ژانویه ۱۹۶۲ و قبل از ۱ ژانویه ۱۹۷۶ در ویتنام که پدرانشان شهروند ایالات متحده هستند.)، بیوه یا مهاجر ویژه، تبدیل می‌شود. اگر همسر شهروند آمریکایی در زمان فوت درخواست I-130 ثبت نکرده باشد، همسر غیرآمریکایی ممکن است با ثبت فرم I-360 ظرف دو سال از تاریخ فوت همسر شهروند آمریکایی، واجد شرایط درخواست مستقل به عنوان "خویشاوند نزدیک" باشد.
تنظیم وضعیت در برابر فرآیند کنسولی
به طور کلی، پس از آنکه USCIS درخواست مهاجرت را تأیید نماید و یک شماره ویزای مهاجرتی بلافاصله در دسترس باشد، خویشاوند غیرآمریکایی می‌تواند برای درخواست اقامت دائم قانونی از طریق تنظیم وضعیت و یا پردازش کنسولی درخواست دهد.
ویزای مهاجرتی برای خویشاوندان نزدیک شهروندان آمریکایی نامحدود است؛ بنابراین، این ویزاها همیشه در دسترس هستند. با این حال، افرادی که درذیل دسته‌های های "مهاجران ترجیحی" مبتنی بر خانواده قرار دارند، باید منتظر بمانند تا شماره ویزا در دسترس قرار گیرد قبل از اینکه بتوانند برای تعدیل وضعیت یا ویزای مهاجرتی از طریق فرآیند کنسولی درخواست دهند.
ویزای مهاجرتی برای تمام متقاضیان واجد شرایط تعدیل وضعیت در داخل آمریکا و متقاضیان ویزای مهاجرتی در خارج از این کشور زمانی "بلافاصله در دسترس" است که تاریخ اولویت متقاضی از تاریخ قطعی مندرج در بولتن ویزا برای دسته خانوادگی مورد نظر و کشور قابل احتساب (معمولاً کشور زادگاه)، زودتر باشد. برای متقاضیان ذیل دسته "خویشاوند نزدیک" ، تاریخ اولویت همان تاریخی است که فرم I-130 یا فرم I-360 به درستی در USCIS ثبت شده است.
معیارهای واجد شرایط بودن برای تنظیم وضعیت
یک خویشاوند غیرآمریکایی که در ایالات متحده زندگی می‌کند می‌تواند با ارسال فرم I-485، درخواست ثبت اقامت دائم یا تنظیم وضعیت، و درخواست ویزای مهاجرتی به صورت همزمان یا پس از ارسال درخواست ویزای مهاجرتی، و در حالی که درخواست در حال بررسی است (که به آن "درخواست همزمان" می‌گویند)، و یا پس از تأیید درخواست توسط USCIS، به شرط آنکه درخواست لغو یا باطل نشده باشد، برای کارت سبز (Green Card) درخواست دهد، به شرط آنکه ویزای مهاجرتی بلافاصله در دسترس باشد و سایرالزامات واجد شرایط بودن نیز برآورده شده باشد.
یک تبعه غیر آمریکایی که با ویزای غیرمهاجرتی K-1 به آمریکا وارد و با شهروند آمریکایی که فرم I-129F، درخواست برای نامزد خارجی، را به نمایندگی از او ثبت کرده، در مدت 90 روز پس از ورود به ایالات متحده ازدواج کرده باشد، می‌تواند با ثبت فرم I-485 برای کارت سبز (Green Card) درخواست دهد. همچنین، فرزندان دارنده ویزای غیرمهاجرتی K-2 که هنوز ازدواج نکرده‌اند، می‌توانند به صورت همزمان یا پس از فرد دارنده ویزای غیرمهاجرتی K-1 برای کارت سبز درخواست دهند.
فرآیند کنسولی
اگر خویشاوند غیرآمریکایی در خارج از ایالات متحده زندگی کند و یا در ایالات متحده زندگی کند اما تصمیم بگیرد که برای ویزای مهاجرتی در یک سفارت یا کنسولگری ایالات متحده در خارج از کشور درخواست دهد (که به آن فرآیند کنسولی می‌گویند)، USCIS درخواست تأیید شده را جهت پیش‌پردازش ویزای مهاجرتی به مرکز ویزای ملی (NVC) وابسته به وزارت امور خارجه ایالات متحده ارسال خواهد کرد. زمانی که احتمالاً ویزای مهاجرتی به زودی در دسترس خواهد بود، متقاضی می‌تواند پس از دریافت اطلاعیه از NVC، مدارک مورد نیاز را به NVC ارائه دهد. NVC درخواست ویزا را تا زمان نوبت دهی مصاحبه در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده، نزد خود نگه خواهد داشت.
کمتر رویدادی می‌تواند به اندازه پیوستن به اعضای خانواده برای انسان دلگرم‌کننده باشد؛ در مواجهه با پیچیدگی‌های مقررات مهاجرت مبتنی بر خانواده، ضروری است که از یک وکیل مهاجرت با تجربه کمک بگیرید که با مهارت‌های استراتژیک خود این فرآیند را به بهترین شکل پیش ببرد.
برای آگاهی بیشتر در مورد اینکه چگونه دفترحقوقی و مهاجرتی ImmiThrive می‌تواند در روند مهاجرت مبتنی بر خانواده به شما کمک کند، هم‌اکنون مشاوره خود را رزرو نمایید.
خدمات
مهاجرت مبتنی بر خانواده
قانون مهاجرت ایالات متحده به برخی شهروندان غ یرآمریکایی که از اعضای خانواده شهروندان آمریکایی و یا دارندگان اقامت دائم قانونی هستند، اجازه می‌دهد که بر اساس روابط خانوادگی خاص به دارندگان اقامت دائم قانونی (LPR) تبدیل شوند.
دو نوع ویزای مهاجرتی مبتنی بر خانواده وجود دارد: "خویشاوند نزدیک" و "مهاجران ترجیحی مبتنی بر خانواده".
فرایند درخواست
برای اثبات رابطه واجد شرایط، یک شهروند آمریکایی یا دارنده اقامت دائم قانونی باید فرم I-130، درخواست برای خویشاوند خارجی، را به اداره خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارسال نماید. اگر یک شهروند آمریکایی پس از ثبت فرم I-130 به نمایندگی از همسر غیرآمریکایی، فوت نماید، فرم I-130 به طور خودکار به فرم I-360، درخواست برای آمراسیان (اتباع غیرآمریکایی متولد بعد از ۱ ژانویه ۱۹۶۲ و قبل از ۱ ژانویه ۱۹۷۶ در ویتنام که پدرانشان شهروند ایالات متحده هستند.)، بیوه یا مهاجر ویژه، تبدیل می‌شود. اگر همسر شهروند آمریکایی در زمان فوت درخواست I-130 ثبت نکرده باشد، همسر غیرآمریکایی ممکن است با ثبت فرم I-360 ظرف دو سال از تاریخ فوت همسر شهروند آمریکایی، واجد شرایط درخواست مستقل به عنوان "خویشاوند نزدیک" باشد.
تنظیم وضعیت در برابر فرآیند کنسولی
به طور کلی، پس از آنکه USCIS درخواست مهاجرت را تأیید نماید و یک شماره ویزای مهاجرتی بلافاصله در دسترس باشد، خویشاوند غیرآمریکایی می‌تواند برای درخواست اقامت دائم قانونی از طریق تنظیم وضعیت و یا پردازش کنسولی درخواست دهد.
ویزای مهاجرتی برای خویشاوندان نزدیک شهروندان آمریکایی نامحدود است؛ بنابراین، این ویزاها همیشه در دسترس هستند. با این حال، افرادی که درذیل دسته‌های های "مهاجران ترجیحی" مبتنی بر خانواده قرار دارند، باید منتظر بمانند تا شماره ویزا در دسترس قرار گیرد قبل از اینکه بتوانند برای تعدیل وضعیت یا ویزای مهاجرتی از طریق فرآیند کنسولی درخواست دهند.
ویزای مهاجرتی برای تمام متقاضیان واجد شرایط تعدیل وضعیت در داخل آمریکا و متقاضیان ویزای مهاجرتی در خارج از این کشور زمانی "بلافاصله در دسترس" است که تاریخ اولویت متقاضی از تاریخ قطعی مندرج در بولتن ویزا برای دسته خانوادگی مورد نظر و کشور قابل احتساب (معمولاً کشور زادگاه)، زودتر باشد. برای متقاضیان ذیل دسته "خویشاوند نزدیک" ، تاریخ اولویت همان تاریخی است که فرم I-130 یا فرم I-360 به درستی در USCIS ثبت شده است.
معیارهای واجد شرایط بودن برای تنظیم وضعیت
یک خویشاوند غیرآمریکایی که در ایالات متحده زندگی می‌کند می‌تواند با ارسال فرم I-485، درخواست ثبت اقامت دائم یا تنظیم وضعیت، و درخواست ویزای مهاجرتی به صورت همزمان یا پس از ارسال درخواست ویزای مهاجرتی، و در حالی که درخواست در حال بررسی است (که به آن "درخواست همزمان" می‌گویند)، و یا پس از تأیید درخواست توسط USCIS، به شرط آنکه درخواست لغو یا باطل نشده باشد، برای کارت سبز (Green Card) درخواست دهد، به شرط آنکه ویزای مهاجرتی بلافاصله در دسترس باشد و سایرالزامات واجد شرایط بودن نیز برآورده شده باشد.
یک تبعه غیر آمریکایی که با ویزای غیرمهاجرتی K-1 به آمریکا وارد و با شهروند آمریکایی که فرم I-129F، درخواست برای نامزد خارجی، را به نمایندگی از او ثبت کرده، در مدت 90 روز پس از ورود به ایالات متحده ازدواج کرده باشد، می‌تواند با ثبت فرم I-485 برای کارت سبز (Green Card) درخواست دهد. همچنین، فرزندان دارنده ویزای غیرمهاجرتی K-2 که هنوز ازدواج نکرده‌اند، می‌توانند به صورت همزمان یا پس از فرد دارنده ویزای غیرمهاجرتی K-1 برای کارت سبز درخواست دهند.
فرآیند کنسولی
اگر خویشاوند غیرآمریکایی در خارج از ایالات متحده زندگی کند و یا در ایالات متحده زندگی کند اما تصمیم بگیرد که برای ویزای مهاجرتی در یک سفارت یا کنسولگری ایالات متحده در خارج از کشور درخواست دهد (که به آن فرآیند کنسولی می‌گویند)، USCIS درخواست تأیید شده را جهت پیش‌پردازش ویزای مهاجرتی به مرکز ویزای ملی (NVC) وابسته به وزارت امور خارجه ایالات متحده ارسال خواهد کرد. زمانی که احتمالاً ویزای مهاجرتی به زودی در دسترس خواهد بود، متقاضی می‌تواند پس از دریافت اطلاعیه از NVC، مدارک مورد نیاز را به NVC ارائه دهد. NVC درخواست ویزا را تا زمان نوبت دهی مصاحبه در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده، نزد خود نگه خواهد داشت.
کمتر رویدادی می‌تواند به اندازه پیوستن به اعضای خانواده برای انسان دلگرم‌کننده باشد؛ در مواجهه با پیچیدگی‌های مقررات مهاجرت مبتنی بر خانواده، ضروری است که از یک وکیل مهاجرت با تجربه کمک بگیرید که با مهارت‌های استراتژیک خود این فرآیند را به بهترین شکل پیش ببرد.
برای آگاهی بیشتر در مورد اینکه چگونه دفترحقوقی و مهاجرتی ImmiThrive می‌تواند در روند مهاجرت مبتنی بر خانواده به شما کمک کند، هم‌اکنون مشاوره خود را رزرو نمایید.
خویشاوندان نزدیک شهروندان ایالات متحده شامل همسران شهروندان ایالات متحده، فرزندان مجردی که زیر ۲۱ سال سن دارند، والدین شهروندان ایالات متحده که حداقل ۲۱ ساله هستند، و بیوه‌گان شهروندان ایالات متحده ( و فرزندان آن‌ها که در زمان ثبت فرم I-130 یا I-360 مجرد بوده و زیر ۲۱ سال سن دارند) می‌شود، به شرطی که شهروند آمریکایی درخواست مهاجرتی را پیش از فوت خود ثبت کرده، و یا در صورتی که بیوه درخواست را ظرف دو سال از تاریخ فوت شهروند آمریکایی ثبت نموده و تا زمانی که بیوه مجدداً ازدواج نکرده باشد.
خویشاوندان نزدیک شهروندان ایالات متحده
01
02
دسته‌بندی‌های "مهاجران ترجیحی" مبتنی بر خانواده شامل اولویت اول (F1) – پسران و دختران مجرد (۲۱ سال و بالاتر) شهروندان ایالات متحده؛ اولویت دوم (F2A) – همسران و پسران و دختران مجرد (زیر ۲۱ سال) دارندگان اقامت دائم قانونی؛ اولویت دوم (F2B) – پسران و دختران مجرد (۲۱ سال و بالاتر) دارندگان اقامت دائم قانونی؛ اولویت سوم (F3) – پسران و دختران متاهل شهروندان ایالات متحده؛ اولویت چهارم (F4) – برادران و خواهران شهروندان ایالات متحده (اگر شهروند آمریکایی ۲۱ سال و بالاتر باشد) می باشند.
مهاجران ترجیحی مبتنی بر خانواده
خویشاوندان نزدیک شهروندان ایالات متحده شامل همسران شهروندان ایالات متحده، فرزندان مجردی که زیر ۲۱ سال سن دارند، والدین شهروندان ایالات متحده که حداقل ۲۱ ساله هستند، و بیوه‌گان شهروندان ایالات متحده ( و فرزندان آن‌ها که در زمان ثبت فرم I-130 یا I-360 مجرد بوده و زیر ۲۱ سال سن دارند) می‌شود، به شرطی که شهروند آمریکایی درخواست مهاجرتی را پیش از فوت خود ثبت کرده، و یا در صورتی که بیوه درخواست را ظرف دو سال از تاریخ فوت شهروند آمریکایی ثبت نموده و تا زمانی که بیوه مجدداً ازدواج نکرده باشد.
خویشاوندان نزدیک شهروندان ایالات متحده
01
02
دسته‌بندی‌های "مهاجران ترجیحی" مبتنی بر خانواده شامل اولویت اول (F1) – پسران و دختران مجرد (۲۱ سال و بالاتر) شهروندان ایالات متحده؛ اولویت دوم (F2A) – همسران و پسران و دختران مجرد (زیر ۲۱ سال) دارندگان اقامت دائم قانونی؛ اولویت دوم (F2B) – پسران و دختران مجرد (۲۱ سال و بالاتر) دارندگان اقامت دائم قانونی؛ اولویت سوم (F3) – پسران و دختران متاهل شهروندان ایالات متحده؛ اولویت چهارم (F4) – برادران و خواهران شهروندان ایالات متحده (اگر شهروند آمریکایی ۲۱ سال و بالاتر باشد) می باشند.
مهاجران ترجیحی مبتنی بر خانواده
01
خویشاوندان نزدیک شهروندان ایالات متحده شامل همسران شهروندان ایالات متحده، فرزندان مجردی که زیر ۲۱ سال سن دارند، والدین شهروندان ایالات متحده که حداقل ۲۱ ساله هستند، و بیوه‌گان شهروندان ایالات متحده ( و فرزندان آن‌ها که در زمان ثبت فرم I-130 یا I-360 مجرد بوده و زیر ۲۱ سال سن دارند) می‌شود، به شرطی که شهروند آمریکایی درخواست مهاجرتی را پیش از فوت خود ثبت کرده، و یا در صورتی که بیوه درخواست را ظرف دو سال از تاریخ فوت شهروند آمریکایی ثبت نموده و تا زمانی که بیوه مجدداً ازدواج نکرده باشد.
02
دسته‌بندی‌های "مهاجران ترجیحی" مبتنی بر خانواده شامل اولویت اول (F1) – پسران و دختران مجرد (۲۱ سال و بالاتر) شهروندان ایالات متحده؛ اولویت دوم (F2A) – همسران و پسران و دختران مجرد (زیر ۲۱ سال) دارندگان اقامت دائم قانونی؛ اولویت دوم (F2B) – پسران و دختران مجرد (۲۱ سال و بالاتر) دارندگان اقامت دائم قانونی؛ اولویت سوم (F3) – پسران و دختران متاهل شهروندان ایالات متحده؛ اولویت چهارم (F4) – برادران و خواهران شهروندان ایالات متحده (اگر شهروند آمریکایی ۲۱ سال و بالاتر باشد) می باشند.